Sommige collega-docenten noemen haar een tovenaar. Jean-Marie Molina noemt zichzelf een edelsmid. "Wanneer een edelsmid aan het werk is, vallen er tijdens het slijpen stukjes metaal op de grond. Die vallen niet af, nee die veegt hij bij elkaar en smeedt ze tot weer iets moois. En dat is precies wat ik doe."
Molina is soms de laatste hoop, voor zowel student als collega-docenten. Wekelijks kloppen studenten bij haar aan die al jaren proberen tevergeefs hun papiertje te halen. "Ik heb al zo vaak een docent vol verbazing in mijn kamer gehad met de vraag: hoe heb je het voor elkaar gekregen om deze student toch te laten afstuderen?'' Er verschijnt een tevreden glimlach om de lippen van Jean-Marie: "Tja, dat is het geheim van de smid.''
Geheim
Maar haar geheim is vrij 'simpel'. Jean-Marie licht een tipje van de sluier op. Ze helpt de student middels haar Tough Love Onderwijsmethodiek, dat vrij vertaald staat voor 'harde liefde'. Molina is zelf op deze manier onderwezen door haar moeder. "Mijn moeder was 17 jaar oud toen ze mij kreeg. Ze woonde in Dominica waar het krijgen van een kind op jonge leeftijd en studeren niet samen gaan, dus haar toekomst was weg. Maar ze zou er voor zorgen dat ik die toekomst wél kreeg.''
Geloof
En dat deed ze door Molina keihard te laten studeren, tijd om te spelen was er niet. Een zware tijd, maar ook vol met liefde. Molina: "Mijn moeder geloofde in mij. Ze zei altijd: je kunt alles worden wat je wilt. Ze hielp mij ook bij het najagen van m'n dromen. Je hebt altijd iemand nodig die in je gelooft. En dat is wat ik mijn studenten bied: harde liefde. Ik laat ze keihard werken, maar ik geloof wel in ze.''
De studenten die haar kamertje binnenstappen, zijn stuk voor stuk gebroken. Moe gestreden. Molina: ,,Ze hebben het gevoel dat de maatschappij al een stempel op ze heeft gedrukt: niet geschikt. Ze hebben zoveel dingen tegen. Soms ook docenten. Ik zie dat veel mensen geen potentie zien in deze gebroken kinderen. En daarom geen energie aan ze willen verspillen.''
Maar Molina ziet juist het 'goud' in deze studenten. Haar visie is dat alleen gebroken mensen de wereld kunnen fixen, omdat alleen zij het beste van zichzelf willen maken. Ze licht toe: "Mensen die nooit moeite hebben moeten doen voor dingen, nooit hebben moeten vechten, nooit gebroken zijn geweest, kunnen anderen namelijk niet helpen. En dat is juist wat we in deze wereld nodig hebben. Mensen die andere mensen weer kunnen helpen. Want waar je nu bent, zegt niks over wie je bent of wie je kunt zijn. En als je je dit beseft, kun je deze gedachten aan anderen die ook worstelen overbrengen.''
Overigens maakt Molina wel de kanttekening dat ze ook ziet dat het hbo niet voor iedereen is weggelegd. "Maar ik zeg wel dat veel mensen weggestuurd worden of weggaan zonder dat echt duidelijk is waarom dit niet de plek is voor hen.''
Mindset
Hoe ziet ze dan of iemand potentie heeft of niet? "Als ik naar de student kijk die bij mij aanklopt, dan ben ik op zoek naar één ding: heb jij het idee dat je dit kunt? Want succes begint in de mind. Dus ik kijk naar de mindset van een student, want dat is de basis die ik vervolgens gebruik om verder te gaan met de student. En als ze in zichzelf geloven, dan geloof ik ook in ze en ga ik met ze aan de slag en laat ik ze keihard werken.''
Molina heeft daarnaast een rotsvast vertrouwen in de potentie van jonge mensen. "Ook omdat ik zelf de eerste van vier generaties ben, die is gaan studeren. Sommige studenten hebben een andere methodiek nodig. Iedereen leert anders. Ik leer collega-docenten ook anders te kijken. Want het succes van de student hangt voor een groot deel af van hoe een docent denkt over het kunnen van zijn studenten. De manier van bejegening ten opzichte van een student is heel belangrijk.''
Succes
Overigens kan ook het stopzetten van de studie een succesvolle stap zijn. Molina licht dit toe: ,,Het inzicht dat deze studie niet jouw pad is, kan ook een optie zijn. Zo begeleidde ik twee jaar lang een student die een succesvol restaurant runt in Rotterdam. Ondertussen probeerde hij af te studeren. Hij hing zijn succes op aan het papiertje terwijl hij al succesvol was. Je bent niet pas een succes als je een diploma op zak hebt.''
Molina gaat verder: "Ik wist al die jaren dat ik hem begeleidde naar het moment dat hij tegen zichzelf zou durven zeggen: tot hier en niet verder. En dat moment kwam na twee jaar. Hij was in tranen. Hij heeft een dochtertje en vroeg zich af wat voor voorbeeld hij haar gaf dat hij nu stopte met zijn studie. Ik zei: ten eerste heb je haar laten zien dat je niet zomaar opgeeft, je bent tot het uiterste gegaan. Maar je maakt haar ook weerbaar, want hoeveel mensen in deze wereld komen nooit tot de ontdekking dat het pad dat ze bewandelen niet hetgeen is wat ze willen en blijven daar vervolgens toch hun hele leven in hangen. Ik zei: jij hebt het lef om te stoppen en vervolgens maak je een nieuw plan. En wat nu niet kan, hoeft niet te betekenen dat het nooit kan. Je kan ook over een paar jaar alsnog je studie hervatten.''
Hoop
Molina biedt haar studenten hoop en vertrouwen in zichzelf en begeleidt ze tot het bittere einde. Of dat nou het behalen van een diploma is, of juist het stopzetten van de studie om een ander pad te bewandelen. "Ik vind het belangrijk dat we als Hogeschool Rotterdam hoop uitstralen. Jonge mensen moeten hoop zien wanneer ze naar Hogeschool Rotterdam. Wij moeten ze een perspectief bieden op een goede toekomst.''
