Menu English

“Je kunt nooit helemaal voorbereid zijn op de praktijk”

28 augustus 2019

De aansluiting van het onderwijs op de arbeidsmarkt staat centraal tijdens de jaaropening op 2 september. Wat zijn de belangrijkste dilemma’s op dit gebied? In deze driedelige zomerserie zoeken we antwoord op deze vraag. Deel 3: hoe goed sluit het onderwijs op Hogeschool Rotterdam aan op de arbeidsmarkt vanuit het perspectief van de werkgever?

Oud-Social Work student Lemar Zadran en haar werkgever laten zien hoe zij het ervaren. Lemar won vorig jaar de tweede prijs bij de Hogeschool Rotterdam Bachelor Award, de jaarlijkse prijs voor studenten die een bijzondere prestatie hebben neergezet. Sinds november 2018 werkt ze bij Indigo Preventie Rijnmond, onderdeel van de Parnassiagroep, de grootste aanbieder van geestelijke gezondheidszorg (ggz) in Nederland. Indigo biedt psychische hulp dichtbij de cliënten en is daarom in de wijken gevestigd. Lemar werkt als casemanager voor het project Suïcidepoging Nazorg (SuNa) en geeft daarnaast ook trainingen emotionele vaardigheden aan kinderen van 8 tot 12 jaar.

“Een dame met talent”

Je begeleidt cliënten die geprobeerd hebben een einde aan hun leven te maken. Dat is niet niks voor iemand die nog niet zo lang geleden is afgestudeerd. “In het begin vond ik dat spannend ja”, geeft Lemar aan. “Maar ik ben er langzaam ingerold, in het begin heb ik vooral meegeluisterd met ervaren casemanagers en verwerkte ik bijvoorbeeld de informatie in het systeem. Inmiddels ben ik steeds één van de casemanagers die cliënten begeleiden naar verdere hulp, zoals naar de huisarts of een psycholoog. In een aantal gesprekken – in totaal kan er zes maanden overheen gaan - proberen we afspraken met ze te maken over wat een passende behandeling voor ze is. Daar betrekken we bijvoorbeeld ook de familie bij, met als doel de suïcidepoging in perspectief te plaatsen en een nieuwe poging te voorkomen."

Lemar is blij dat ze bij Indigo Preventie mocht beginnen. “Mijn interesse lag altijd al bij de psychiatrie maar ik ben afgestudeerd in de richting Welzijn en Samenleving, daardoor was het denk ik wel wat lastiger om in deze richting werk te vinden.” Maria Smedts, projectleider van SuNa, herinnert zich het sollicitatiegesprek met Lemar nog goed. “Ik was positief verrast door haar presentatie, ze was enthousiast, nam initiatief. ‘Dit is een dame met talent, die weet wat ze wil’, dacht ik. En we wilden haar graag hebben.”

Persoonlijkheid boven ervaring

Maria geeft aan bij het aannemen van mensen sowieso te letten op persoonlijkheid. “Als iemand een hbo-opleiding gedaan heeft, dan gaan we uit van een zekere basiskennis, ervaring komt wel als je eenmaal aan het werk bent. Wat me opvalt bij sollicitanten is dat ze weinig kennis hebben van preventie. Natuurlijk is dit maar een klein deel van het werkgebied in de geestelijke gezondheidszorg. Wat mij betreft mag er meer aandacht aan besteed worden in de opleiding”, zegt ze met een knipoog naar haar eigen specialisme.

Wat neemt Lemar mee uit haar opleiding waar ze nu veel aan heeft en wat is heel anders dan op school? “Vooral de minor ‘Werken in een gedwongen kader’, waar je leert werken met mensen die schadelijk gedrag vertonen voor zichzelf of hun omgeving, heeft mij veel geleerd over het omgaan met cliënten. In die minor heb ik veel gesprekservaring opgedaan. Ook het maken van mijn afstudeerscriptie vond ik erg leerzaam. Het was fijn op school altijd te kunnen terugvallen op begeleiders. Gelukkig kan ik nu bij collega’s terecht, maar ik ben zelf verantwoordelijk.”

Je maakt je eigen baan

Over of de opleiding voldoende aansluit op de arbeidsmarkt zijn beiden het eens: de basis leg je in de opleiding, maar je kunt nooit helemaal voorbereid zijn op alles wat je in de praktijk tegenkomt. Lemar: “In mijn baan was nog ruimte voor meer taken. Dus volgde ik nog een training en nu begeleid ik ook kinderen. Je maakt dus ook een beetje je eigen baan.”

“De casuïstiek in de opleiding vond ik verouderd, ik heb inmiddels gezien dat er in de praktijk anders met zaken wordt omgegaan. Toen ik nog op school zat hoorde ik dat er een leerwerkgemeenschap wordt opgericht, dus dat je écht in de praktijk meewerkt als student, samen met de mensen van die instelling. Dat lijkt mij een heel goede ontwikkeling.” Maria stelt daarnaast nog dat kennis van projectmanagement, vooral in de preventiezorg, een aanvulling kan zijn op het huidige onderwijs.

Steeds meer in Leerwerkgemeenschappen

Docent Wilfried van Aubel, destijds de afstudeerbegeleider van Lemar, vertelt dat de aansluiting met de arbeidsmarkt vooral plaatsvindt door de contacten met de instellingen waar de studenten stagelopen en afstuderen. “Vanaf het derde jaar vindt dat plaats in leerwerkgemeenschappen, samenwerkingsplekken bij de instellingen waar de docenten van de opleiding regelmatig aanwezig zijn om te begeleiden en af te stemmen met de instelling. Bij het afstuderen leveren we graag een eindproduct op dat zo mogelijk moet of kan leiden tot een vernieuwing of aanpassing van de werkpraktijk. Dat kan natuurlijk ook alleen maar in afstemming met degenen die in het werkveld aan de slag zijn. Nieuwe inzichten verwerken we in het onderwijs, dat is een constant balanceren tussen ‘het niet laten stollen' van onze cursusblokken en werkbaarheid.”

Lemar’s contract is net weer verlengd, ze zit bij Indigo Preventie dus zeker op haar plek.

Tijdens de Jaaropening op maandag 2 september geeft vicepremier Hugo de Jonge zijn visie vanuit een landelijk perspectief op het onderwerp 'aansluiting op de arbeidsmarkt', net als Maurice Limmen (voorzitter Vereniging Hogescholen) die inzoomt op het hoger beroepsonderwijs. En Zakia Guernina (lid van College van Bestuur Hogeschool Rotterdam) vertelt wat dat voor Rotterdam en de hogeschool betekent.

Lees ook deel 1 en 2 van de zomerserie, die vooruitblikt op de Jaaropening van 2 september