Dilemma’s
Openlijk praten met patiënten over de diagnose dementie is vaak niet zonder meer vanzelfsprekend. Zo blijkt uit onderzoek (Kootte & Steverink, 2008) dat psychologen zich meer laten leiden door situationele factoren dan door hun opvatting dat patiënten openlijk geïnformeerd dienen te worden over de diagnose dementie. Jansen e.a. (2008) pleiten voor zorgvuldigheid bij het screenen van risicopatiënten, omdat het woord ‘dementie’ een emotionele belasting is voor de patiënt. Ze vinden dat er onvoldoende zicht is op de voor- en nadelen van screening voor huisartsen en patiënten.
De Alzheimervereniging vindt echter dat uit onderzoeken blijkt dat er meer voor dan nadelen zijn. Als dementie vroeger herkend wordt, voorkomt het overbelasting van de mantelzorger en is de kans groter dat het leren omgaan met dementie beter lukt. Ook Diesfeldt (2008) refereert aan onderzoeken waaruit blijkt dat angst afneemt na duidelijkheid over dementie. In de Landelijke Eerstelijns Samenwerkings Afspraak (LESA) Dementie staat dat de diagnose een ‘slecht nieuws boodschap’ kan zijn, maar dat door openheid geanticipeerd kan worden op het beloop van de ziekte.
Belang van vroegsignalering
- Periode van onzekerheid verkorten
- Geruststellen als het geen dementie is
- Toekomst overdenken
- Antidementie medicatie overwegen
- Passende zorg en begeleiding bieden
- Lacune in deskundigheid opheffen
Ton Bakker gaf een interview aan Radio Rijnmond naar aanleiding van de ingezonden brief aan Minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid. In deze brief geven tientallen artsen, hoogleraren, directeuren en andere deskundige aan dat de minister moet investeren in preventie van dementie.