De gedachte achter kleurenblindheid komt vaak voort uit iets positiefs: de wens om iedereen gelijk te behandelen. Door afkomst of cultuur niet te benoemen, lijkt het alsof verschillen verdwijnen. Maar in de praktijk werkt dat niet zo.
Uit onderzoek van de University of Oregon blijkt dat kleurenblindheid meestal goed bedoeld is, maar voorbijgaat aan de ongelijkheid en de geschiedenis van uitsluiting die mensen van kleur nog altijd raken. Sociologen als Eduardo Bonilla-Silva (Silva, 2006) en Natasha Warikoo (The Diversity Bargain, 2016) laten zien dat het juist belangrijk is om verschillen te erkennen en actief te werken aan gelijke kansen, in plaats van te doen alsof etniciteit geen rol speelt.
Ongemakkelijk
Onderzoek vanThe OR Briefings toont aan dat sommige onderwijsinstellingen gesprekken over etniciteit liever vermijden, omdat het gevoelig ligt of ongemakkelijk kan voelen. Maar juist door die gesprekken níet te voeren, houden we ongelijkheden in stand. Wie niet praat over discriminatie, kan er ook niets aan veranderen. Bewustwording begint met het delen van ervaringen en het durven benoemen wat er speelt.
Het artikel Racial Color Blindness: Emergence in Education laat zien dat kleurenblindheid ervoor zorgt dat mensen diversiteit minder waarderen en discriminatie sneller over het hoofd zien. Studenten geven aan dat ze zich dan minder erkend voelen in wie ze zijn. En als we zeggen dat “racisme niet bestaat” omdat “we allemaal hetzelfde zijn”, verdwijnen de ervaringen van mensen van kleur uit beeld. Terwijl juist die ervaringen laten zien dat ongelijkheid nog steeds bestaat.
“Als mijn achtergrond of cultuur genegeerd, voelt het alsof ik niet mezelf kan zijn."
Hoe zit dat op Hogeschool Rotterdam?
Voor studenten van kleur zijn etniciteit, cultuur of afkomst geen bijzaak. Het is voor velen het kenmerk dat hun identiteit vormt. INCLUDED sprak met studenten van de Hogeschool Rotterdam over dit onderwerp. Zij gaven aan dat het belangrijk is om elkaars verschillen te erkennen en omarmen. Zo zei een student die liever anoniem wil blijven “Als mijn achtergrond of cultuur genegeerd, voelt het alsof ik niet mezelf kan zijn. Het maakt tenslotte deel uit van wie ik ben." Het erkennen en waarderen van achtergronden geeft iedereen de ruimte om zichzelf te zijn.
Hogeschool Rotterdam wil een plek zijn waar iedereen zich thuis voelt en mee kan doen. Het Strategisch Actieplan Diversiteit en Inclusie helpt ons daarbij: het zorgt voor een school waar verschillen niet alleen geaccepteerd, maar echt gewaardeerd worden. In een stad als Rotterdam, waar zoveel culturen samenkomen, hoort dat vanzelfsprekend te zijn.
INCLUDED
Ook INCLUDED speelt hierin een rol. Het platform geeft studenten de kans om hun verhalen te delen en in gesprek te gaan over racisme, discriminatie en inclusie. Met workshops, evenementen en verhalen vieren we de diversiteit die onze school zo uniek maakt, zodat iedereen zich gezien en gehoord voelt. Door actief aandacht te hebben voor identiteit en verschillen, doorbreken we het idee van kleurenblindheid en maken we ruimte voor iedereen om zichzelf te zijn.
English version
“For me, color doesn’t matter.” It sounds neutral and well-intentioned, but this statement denies the reality of many people of color. This is called colorblindness: ignoring someone’s skin color and background under the assumption that it promotes equality. At an institution like Rotterdam University of Applied Sciences, where students from countless cultures come together every day, it’s important to understand what this term means and why it impacts how we see, understand, and treat each other.
What is Colorblindness?
The idea behind colorblindness often stems from something positive: the desire to treat everyone equally. By not mentioning ethnicity or culture, it seems as if differences disappear. But in practice, that’s not how it works.
Research from the University of Oregon shows that colorblindness is usually well-meant, but it overlooks inequality and the history of exclusion that still affects people of color. Sociologists such as Eduardo Bonilla-Silva (Racism Without Racists, 2006) and Natasha Warikoo (The Diversity Bargain, 2016) emphasize that it’s crucial to acknowledge differences and actively work toward equal opportunities, rather than pretending ethnicity doesn’t matter.
Uncomfortable Conversations
Research by The OR Briefings shows that some educational institutions prefer to avoid conversations about ethnicity because they feel sensitive or uncomfortable. But by not having those conversations, we keep inequalities in place. If we don’t talk about discrimination, we can’t change it. Awareness starts with sharing experiences and daring to name what’s happening.
The article Racial Color Blindness: Emergence in Education demonstrates that colorblindness leads people to value diversity less and overlook discrimination more easily. Students report feeling less recognized for who they are. And when we say “racism doesn’t exist” because “we’re all the same,” the experiences of people of color disappear from view—while those experiences show that inequality still exists.
What Does This Mean at Rotterdam University of Applied Sciences?
For students of color, ethnicity, culture, or background are not side notes. For many, they are defining aspects of identity. INCLUDED spoke with students at Rotterdam University of Applied Sciences, who said it’s important to acknowledge and embrace each other’s differences. One student shared:
“When my background or culture is ignored, I don’t feel like I can be myself. It’s part of who I am.”
Recognizing and valuing backgrounds gives everyone the space to be themselves. Rotterdam University of Applied Sciences aims to be a place where everyone feels at home and can participate fully. The Strategic Action Plan for Diversity and Inclusion supports this goal: creating a school where differences are not only accepted but truly appreciated. In a city like Rotterdam, where so many cultures come together, that should be a given
Need help?
Do you recognize yourself in this story and need support? Or is something else affecting your studies? Know that you can always reach out to the Student Wellbeing department.