Sinds de start van het Honoursprogramma heeft er als het ware een kanteling plaatsgevonden van meer traditionele leerarrangementen naar uitdagende innovatieve leertrajecten waarin studenten die hieraan deelnemen worden uitgedaagd om hun talenten aan te boren en te benutten. Zij worden uitgedaagd om zichzelf te overtreffen. Zij worden voorbereid op een innovatieve beroepspraktijk waarin wordt verwacht dat zij hun steentje kunnen bijdragen.
Dat is niet alleen een nieuwe insteek voor studenten. Dit speelt ook bij de begeleiders van deze studenten. Voor de docenten die hier als eersten mee aan de slag gingen, bleek het ook een welkome uitdaging te zijn. Toch blijkt dat docenten de begeleiding niet alleen uitdagend vinden. Zij kampen ook met dat wat als "handelingsverlegenheid" kan worden omschreven. Het geleerde in lerarenopleidingen biedt hen niet voldoende houvast.
Dit komt overeen met de bevindingen uit het promotieonderzoek van Veltman, waarin leertrajecten werden gevolgd die op een min of meer gelijke leest waren geschoeid. Het strekt uiteraard te ver om op alle conclusies van dit proefschrift in dit bestek in te gaan. Kortheidshalve kan de essentie als volgt worden samengevat. Hoe borg ik kwaliteit als begeleider, zowel inhoudelijk als procesmatig, in een leercontext die een open structuur kent zonder te vervallen in een laissez-faire aanpak?
Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan de onderzoeksrapportage over dit project, Verwacht wordt dat deze publicatie in mei 2015 het daglicht zal zien.