Voor jongeren en jongvolwassenen met verstandelijke beperkingen in combinatie met
somatische of psychiatrische comorbiditeit is (volledige) zelfstandigheid en zelfredzaamheid niet
haalbaar, blijft de rol van de ouders onverminderd groot en zijn de uitdagingen op sociaal gebied
(participatie) vaak (nog) groter dan in de kindertijd. Tegelijkertijd is hun zorgvraag vaak
toenemend complex, terwijl het aanbod meer versnipperd is en hun overdracht naar de zorg
voor volwassenen vaak problemen oplevert. Er is in Nederland nog weinig onderzoek naar deze
problematiek gedaan, zodat we nog niet weten welke problemen er voorkomen en welke
activiteiten zorgverleners ondernemen om de transitie te structureren.
Doelstelling: Inventariseren van ervaringen van diverse zorgprofessionals met transitie van kinderzorg naar de
volwassenenzorg bij vijf verschillende deelgroepen van jongeren met een verstandelijke
beperking (15-25 jaar).
Dit onderzoek heeft laten zien dat professionals die werken met jongeren met verstandelijke
beperkingen in de transitiefase nog regelmatig problemen ervaren met de overdracht van zorg.
Er worden ook nog weinig activiteiten ondernomen om de transitie in zorg structureel te
verbeteren. De belangrijkste aanbevelingen richten zich op: versterking van de rol van de Arts
Verstandelijk Gehandicapten; het realiseren van adequate financiering; het initiëren van nieuwe
samenwerkingsverbanden en transitiearrangementen tussen kinder- en volwassenenzorg
waarbij ook huisartsen zijn betrokken; het betrekken van ouders bij de (voorbereiding op de)
transfer en het zorgen voor een generalistische, holistische visie op het volwassen worden met
een verstandelijke beperking.