Het kenniscafé leverde mooie anekdotes op, zoals een wildvreemde man in Zuid-Afrika die spontaan zijn levensverhaal vertelde. Of het verhaal van iemand die in de gevangenis had gezeten en een heel ander persoon bleek te zijn dan beschreven op papier.
Docentonderzoeker Najat Kaabouni (Hogeschool Rotterdam) presenteerde het onderzoeksproject van versterking van ontmoeting en innovatie op lokaal niveau. Aansluitend begeleidde opbouwwerker Willem Beekhuizen (Beekhuizen Bindt) de 25 deelnemers uit beleid, onderwijs en werkveld bij elkaars ontmoeting tijdens de groepssessies.
Samen nadenken
''Hoe kunnen we innovatie en ontmoeting op lokaal niveau versterken?'' Dit was een van de vragen in het onderzoek op Coolhaveneiland dat door Najat Kaabouni werd opgezet en aangestuurd. Mede omdat de gemeente tegenwoordig iets meer wil dan alleen onderzoeken, zijn er diverse tools ingezet. Deze omvatten vier brainstormsessies, vijftien individuele gesprekken en drie experimentmomenten. Een gezamenlijke inspanning en samenwerking was hiervoor noodzakelijk.
Het doel hiervan was om diverse groepen te verbinden én de aanwezige top-down communicatievormen te overstijgen. In de praktijk bleken er veel professionele partijen al wijkgericht actief te zijn. Een eerste stap is tijdens het proces gezet om interprofessionele netwerken op te zetten. De wijkbijeenkomsten stonden in het teken van ontmoeting en dichter bij elkaar brengen. “We wilden bewoners, beleidsmakers en sociaal werkers samen laten nadenken. Dat gebeurde in groepen van ongeveer vijftig personen. Hiërarchie moet je dan bewust weglaten.”
“Om verbeteringen aan te brengen in een wijk heb je bewoners nodig. Wil je bepaalde thema’s aanpakken, dan moet je weten wat er leeft. Eerst delen, dan duiden en vervolgens doen. Om dit proces te laten slagen is het belangrijk dat mensen het gevoel krijgen dat ze ergens aan bijdragen.''
Het bleek in de praktijk moeilijk om buurtbewoners te activeren. Dat lukte uiteindelijk via de buurtcoaches en Willem Beekhuizen. Ook stond men niet in de rij om interviews te geven. Voorzichtige benadering via sleutelfiguren in de wijk zorgde uiteindelijk voor de gewenste respons.
Tot elkaar komen
Tijdens de tafelsessies van Beekhuizen was het de bedoeling om in zeven stappen tot co-creatie te komen van een gezamenlijke droom. Zo proberen bewoners samen met een wijkagent een probleem op te lossen in plaats van zelf politieagent te spelen. “Wat je vaak hoort is dat men de gemeente beschouwt als eigenaar van de buitenruimte en de problematiek. De gemeente is niet de oplossende partij dus zul je gezamenlijk iets aan het probleem moeten doen. Door met elkaar te spreken en verschillende disciplines bij elkaar te brengen krijg je een heel andere visie. Uiteindelijk is de vraag hoe je tot elkaar komt om hetzelfde te bereiken.”
Reacties
Ook tijdens deze bijeenkomst bleek de tijd weer eens te vliegen. Beekhuizen: “Het grootste compliment vanmiddag vond ik dat het niet meeviel om iedereen weer van tafel te krijgen.”
Josien Hofs (BPSW) vond de bijeenkomst ‘verrassend’: “Ik had het nog leuker gevonden als er een concreet voorbeeld was uitgewerkt. Nu ging het vooral over aanpak en samenwerken in het algemeen. De workshop vond ik erg leuk. Vanuit een heel andere denkcategorie met elkaar aan de slag gaan is zeer leerzaam.”
Nicole van Dijk (Museum Rotterdam) gebruikte, hoe toevallig, ook de term verrassend: “Dit was mijn eerste kenniscafé. Ik wist niet wat ik ervan moest verwachten. Heel leuk dat er mensen vanuit verschillende achtergronden aanwezig zijn. Als kleine tip wil ik nog ‘iets scherpere aanbevelingen’ meegeven.”
Het volgende kenniscafé Leren van verschillen vindt plaats op 31 oktober 2019.