Verdediging promotie Clementine Degener

Ruim éénderde van de Nederlandse pleegkinderen heeft een migratieachtergrond, terwijl de meeste Nederlandse bestandspleegouders geen migratieachtergrond hebben. Om die reden kunnen pleegkinderen geplaatst worden in een gezin met een andere etnisch-culturele achtergrond dan zij zelf hebben. Dit promotie-onderzoek gaat over deze groep pleegkinderen en onderzocht welke invloed een transculturele plaatsing kan hebben op de etnische identiteit van pleegkinderen met een migratieachtergrond in de adolescentiefase.

Resultaten gebaseerd op kwalitatieve analyses van interviews met pleegkinderen en pleegouders tonen dat pleegkinderen soms verschillende en tegenstrijdige boodschappen kregen van ouders, pleegouders en klasgenoten over bij wie zij zouden horen in termen van etnische identiteit. Pleegkinderen zochten naar manieren om daarmee om te gaan. Zij hadden last van verwarring rondom hun etnische identiteit, of kregen het gevoel te moeten schakelen tussen verschillende etnisch-culturele achtergronden. Ook worstelden pleegkinderen met twee van hun identiteiten die een maatschappelijke minderheidsstatus in zich droegen: hun pleegkind-identiteit en een etnische minderheidsidentiteit. Deze twee identiteiten intersecteerden, en versterkten een gevoel van ‘anders zijn.’

Hoewel pleegouders etnische identiteit belangrijk vonden, besteedden zij weinig aandacht aan etnische identiteitsontwikkeling. Zij probeerden vooral een veilige thuishaven te zijn voor de pleegkinderen. Voor hen waren kwesties rond etniciteit daarom minder urgent. Daarbij stelden zij de vraag in hoeverre zij één konden zijn als pleeggezin, wanneer zij verschillen in etniciteit benoemden. Dit promotie-onderzoek benadrukt de urgentie dat pleegzorginstellingen actief aandacht besteden aan etnische identiteitsontwikkeling van pleegkinderen, zodat pleegkinderen kunnen ontdekken wie ze zijn, en bij wie ze horen in termen van etniciteit.