‘Laten we zacht zijn voor elkaar…’. Met deze woorden besluit Ton Lemaire zijn fijnzinnige fenomenologische studie naar De tederheid, die hij in 1968, op 27-jarige leeftijd, liet uitkomen bij uitgeverij Ambo. Bijna 50 jaar later, in 2017, verschijnt van zijn hand het evenzeer boeiende en beduidend dikkere boek met de titel Onder dieren, voor een diervriendelijker wereld. Het slot van deze uiteenzetting lijkt een echo te zijn van de geciteerde zinnen; op de laatste bladzijde roept hij zijn lezers op tot een ‘ethiek en moraal van mededogen met alle levende wezens’ (p. 470). De werken van Lemaire die tussen dit eerste en – tot nu toe – laatste boek zijn verschenen, zijn, hoe uiteenlopend het palet aan onderwerpen dat hij bestrijkt, ook is, allemaal trouw gebleven aan deze ethiek van de zachtaardigheid en (meelijdende) betrokkenheid op het lot van de aarde die wij bewonen en van al het leven dat zij draagt.