Nathalie werkt al jaren als ambulanceverpleegkundige in regio Rotterdam Rijnmond. Het onderwerp voor haar onderzoek, kwam uit de praktijk: “Wat ik meemaak is dat we vaak uitrijden voor mensen met psychosociale problematiek. Dit zijn mensen die eenzaam zijn of andere psychische problemen hebben en de ambulance als enige betrouwbare toegang tot hulp ervaren. Ze bellen soms voor een praatje en ze weten wat ze moeten zeggen om te zorgen dat de ambulance ook komt.”
Het is een bekend probleem waar in Nederland nog geen onderzoek naar was gedaan. En daar heeft Nathalie verandering in gebracht. Ze onderzocht 3.521 ambulanceritten van 403 frequent callers en keek daarbij naar ritkenmerken, urgentie-indelingen, diagnoses en vervolgacties én voerde diepgaande interviews met patiënten. Om zo in kaart te brengen hoe groot het probleem is en waarom deze mensen bellen.
De uitkomsten van haar onderzoek zijn veelzeggend: bijna 40% van de ritten leidde niet tot vervoer naar een zorginstelling. Vaak ging het om hulpvragen met een psychosociale achtergrond, zoals angst, eenzaamheid of beperkte toegang tot reguliere zorg. Intoxicaties, angstaanvallen, COPD-kortademigheid en psychische klachten kwamen vaak terug. Veel patiënten ervaren ambulancezorg als enige betrouwbare toegang tot hulp. En doordat lang niet alle frequente 112-bellers acute medische zorg nodig hebben, zorgen zij voor extra druk op de ambulancezorg.
Tekst gaat verder onder de video
Menselijke benadering
Nathalie werkte in haar onderzoek onder andere samen met gemeente Rotterdam. “Mijn onderzoek is meegenomen in de subsidieaanvraag voor het programma Grip op Onbegrip, waar ik ook aan tafel zit. Samen met de politie, het sociale domein en de gemeente doen we onderzoek naar effectieve en duurzame oplossingen voor mensen met onbegrepen gedrag.”
De resultaten van haar onderzoek tonen aan dat deze mensen niet per se acute medische zorg nodig hebben, maar iemand die hen ziet en begrijpt. Nathalie pleit dan ook voor betere begeleiding en een menselijke benadering. “Ik heb een patiënt met casemanagement begeleid. Deze dame belde veertig keer in drie maanden tijd. Door kleine interventies toe te passen en haar te verbinden aan de juiste ketenpartners werden haar ritten gereduceerd tot nul.“
Domein overstijgende samenwerking
De Toekomstmakers Awards worden jaarlijks door een jury toegekend aan projecten waarin onderzoek, onderwijs en het werkveld samenwerken aan minstens één van de vier maatschappelijke opgaven. Een prijs voor iedere opgave waar Hogeschool Rotterdam voor staat: Toekomstbestendige Economie, Duurzame Delta, Vitale Gemeenschap en Slimme & Sociale Stad.
De jury vond Natalie’s project een mooi voorbeeld hoe ingespeeld wordt op een behoefte die heel actueel is en prioriteit heeft in de samenleving: de druk op de zorg en hoge zorgkosten. Daarmee draagt het bij aan een vitale gemeenschap. Ook roemt de jury de domein overstijgende samenwerking met maatschappelijke partners en de potentie voor de toekomst. Want met haar afstudeeronderzoek is het voor Natalie niet klaar. Samen met de gemeente gaat ze vervolgonderzoek doen om te kijken naar effectieve en duurzame oplossingen voor mensen met onbegrepen gedrag.