Studiekiezers hadden normaal gesproken altijd een paar keer per jaar de kans om naar onze locaties te komen om kennis te maken met opleidingen. Ze konden sfeer proeven, in gesprek met docenten of studenten en nog wat extra informatie mee naar huis nemen om nog eens goed door te nemen. Door de coronacrisis moest, net als het onderwijs, dit alles plotseling digitaal plaatsvinden met online presentaties, proeflessen en vraag- en antwoordgesprekken via Instagram Live.
Hoe is dat bevallen?
“Erg goed, want op die manier konden studiekiezers op een laagdrempelige manier in verschillende sectoren rondsnuffelen. Dat is ook onze boodschap aan studiekiezers: oriënteer je zo breed mogelijk. Stel dat je aanvankelijk alleen in de zorgsector geïnteresseerd bent. Dan zou het zomaar kunnen dat je ook in het techniekdomein interessante opleidingen kunt vinden, omdat daar veel aandacht wordt besteed aan bijvoorbeeld zorgtechnologie. Ook wij als Hogeschool Rotterdam hebben van deze plotselinge omwenteling veel geleerd.”
Tijdens een fysieke open dag was dat rondsnuffelen lastiger?
“Het is heel logisch dat je als scholier al een bepaalde kant op beweegt wat betreft interesse voor bepaalde studies. Dat heeft met je eigen interesses te maken, maar ook met de thuissituatie, wat vriendjes en vriendinnetjes gaan doen, et cetera. Maar op die manier kom je onbewust wel in een soort tunnel terecht en bezoekt een studiekiezer wellicht maar één van onze locaties. Om vervolgens de volgende tunnel van slechts één opleiding in te lopen. Want opleidingen verwezen niet naar elkaar, hadden geen verbinding met elkaar. Dat viel mij op toen ik voor het eerst een open dag bij ons bezocht. Het voelde erg traditioneel en opleidingsgericht aan.
Docenten en studenten vertelden hartstikke leuke verhalen over hun opleiding, daar lag het niet aan. Maar het enige dat ze vertelden was het verhaal van hún opleiding. Over het rooster, welke activiteiten er zijn en een heel klein beetje over het uiteindelijke beroep. That’s it. Er was dus geen aansluiting bij wat er nou eigenlijk allemaal op de arbeidsmarkt gebeurt. Wat speelt er in de maatschappij waar wij met onze instituten op kunnen reageren? Aan welk beroep is straks een grote behoefte? Wat kun je voor de wereld betekenen met een techniekopleiding? Wat voor toekomst ga je tegemoet als je een kunstopleiding doet aan onze Willem de Kooning Academie? Hoe ziet de economische wereld van morgen eruit? Wij spraken ondanks alle goede bedoelingen onvoldoende de taal van student en hadden het concept van de open dag onvoldoende geïnnoveerd.”
Vertel...
“Voor de crisis boden wij als hogeschool een heel generiek aanbod aan voorlichtingsactiviteiten aan. Ja, je kunt op onze site allemaal goede en relevante informatie over een opleiding vinden. En ja, je kunt naar een open dag. En natuurlijk kun je bij ons proefstuderen. Maar die duizenden studiekiezers die bij ons rondlopen, moeten daar nu nog allemaal hun eigen weg in vinden. Zelf uitvinden wat hun verder helpt in hun keuzeproces. Terwijl ze allemaal verschillende informatiebehoeften hebben. We hebben als gevolg van de afgelopen periode geleerd om die zoektocht van de studiekiezers echt persoonlijker te maken. Daarbij hebben we de mogelijkheden van moderne techniek en onze studenten ingezet als studentambassadeur via diverse social mediakanalen. Daar ligt wat mij betreft een grote opgave voor ons als hogeschool, om deze ingezette innovatie de komende jaren qua voorlichting en matching echt meer vraaggericht in te richten en de studentenreis en studentsucces meer centraal te stellen.”
Een wereld van verschil in de manier van benaderen?
“Een compleet andere benadering. We organiseren de dienstverlening richting de studiekiezer niet meer vanuit de as van de organisatie, maar vanuit de as van de studentenreis. Het gaat om zijn of haar reis. Een belangrijke kanteling, als je het mij vraagt. Daarbij gaat het niet alleen om de studiekeuze, maar ook om onboarding, doorstroom, uitstroom, noem maar op. Ik ben ervan overtuigd dat we daarmee echt een stevig fundament neerzetten voor studentsucces. Datgene waar we het allemaal voor doen.”
