Doel van de verdiepingsbijeenkomst is het bespreekbaar maken van professionele en persoonlijke ervaringen met zelfbeschadiging en eetstoornissen. De studenten krijgen actuele informatie over beide thema’s en worden uitgenodigd om samen na te denken hoe je kunt omgaan met het vaak onbegrepen gedrag.
'Eigenlijk weet ik helemaal niks over zelfbeschadiging. Ik voel me onzeker over hoe je ermee om moet gaan.'
'Het thema geeft me een gevoel van onmacht, omdat ik de denkwijze niet goed begrijp.'
Diner Pensant
De avond start in een collegezaal met het bekijken van een fotoserie van Arie Kievit. In sober zwart-wit portretteert hij een jonge vrouw die zich zelf beschadigt. Bij het diner pensant gaan studenten aan tafel samen met een ervaringsdeskundige. Tijdens de maaltijd, die eerst alleen uit een appel en een kauwgompje lijkt te bestaan, bespreken ze de invloed van woorden, etiketten en beeldvorming. Vrijwilligster Kelly maakt veel indruk met haar persoonlijke verhaal. Jaren geleden studeerde zij zelf SPH, maar niemand daar wist van haar innerlijke pijn, zelfbeschadiging en eetprobleem. Kelly hield beide werelden strikt gescheiden, iets wat ze niemand zou aanraden. De studenten vragen zich af hoe en wanneer je je bloot moet geven in je studie en je werk.
Workshops
Na het diner volgen twee workshopsrondes geleid door ervaringsdeskundigen van beide stichtingen. De studenten zijn onder de indruk van de vaak heftige verhalen en gaan vol interesse in gesprek. Wat zijn oorzaken van eetproblemen en zelfbeschadiging? Hoe kun je omgaan met zelfverwondend gedrag? Wat heeft geholpen bij hun herstel?
Een van de ervaringsdeskundigen raadt de studenten aan om eerst een vertrouwensrelatie op te bouwen en te zorgen voor veiligheid. 'Probeer niet meteen met het zelfverwondend gedrag aan de slag te gaan, maar luister, ga naast iemand staan. Je hoeft het niet altijd te snappen, de vraag is: wil je het horen? Dan kun je de zwijgcode doorbreken.' 'De belangrijkste sleutel voor herstel is dat iemand je in je hart weet te raken.'
Na afloop van de avond geven de studenten aan dat ze veel geleerd hebben van de indrukwekkende ontmoetingen.
'Wat me heeft verbaasd, is dat het echt veel vaker gebeurt dan dat je denkt. En ik heb het idee dat ik nu ook meer snap waarom mensen zichzelf iets aandoen.'
'Voor mezelf in mijn latere professie denk ik dat ik extra alert ben. Ik wil het niet negeren, maar mensen de tijd geven om erover te praten.
''Ik merk dat ik zelf toch ook vooroordelen had over mensen die zichzelf beschadigen. Het is belangrijk dit te doorbreken. Doordat ik me nu beter kan inleven, ervaar ik meer verbinding.'
Met dank aan:
Stichting JIJ
Landelijke Stichting Zelfbeschadiging