Ron Bormans over dit bijzondere moment: “Kransen leg je om momenten in de geschiedenis te ‘eren’. Keti Koti viert de afschaffing van de slavernij. Dat is in het bijzonder belangrijk voor een deel van onze gemeenschap waar slavernij onderdeel is geweest van hun familielijn. Maar – en dat is belangrijk – ook voor ons allemaal.“
Toekomst bouwen op het verleden
Ron Bormans gelooft erg in de gedachte dat je – als land, samenleving of gemeenschap - een toekomst altijd bouwt op je verleden. “Dan is het heel erg belangrijk dat je dat verleden vanuit een zorgvuldig en zo compleet mogelijk perspectief beziet. Of we dat nu leuk vinden of niet. Want ook nu nog is gelijkheid iets wat geen vanzelfsprekendheid is en moeten we vaststellen dat de ongelijkheid die ooit de vorm aannam van slavernij, nu de gedaante kan aannemen van racisme. Als hogeschool hebben we – recent nog – duidelijk gemaakt dat gif actief te willen bestrijden.”
Collegevoorzitter Ron Bormans: "Gelijkheid is nog steeds niet vanzelfsprekend"
Vieren van vrijheid
Milly Kock, senior onderwijskundige bij Hogeschool Rotterdam, leidde gesprekstafels over racisme binnen de hogeschool. Na de herdenking op 30 juni, gaat zij op 1 juli de afschaffing van de slavernij vieren. Maar voor haar is Keti Koti een manier van het vieren van vrijheid in het algemeen. “Je viert het met je cultuur, je muziek, je draagt leuke kleding en veel kleur. Je viert wie je bent. Niemand uitsluiten! Dat is het belangrijkste.” Milly, opgegroeid op Aruba, hoorde in haar jeugd vaak verhalen over de spin Anansi. “Zo werd ik bewust gemaakt. Die verhalen zijn mij altijd bijgebleven. Het is een fabel over slavernij waarin bijvoorbeeld de tijger wel sterk is, maar niet zo slim. Anansi is daarentegen slim en sluw.”
Milly Kock, senior onderwijskundige: "Interesse hebben waar iemand vandaan komt..."
Op de hogeschool is Milly actief in het platform dat racisme en discriminatie zichtbaar wil maken. “Het is echt heel goed dat we dit onderwerp aandacht geven, er bewust mee bezig zijn en het serieus oppakken. Als hogeschool vertegenwoordigen we de samenleving dus het moet terugkomen in het onderwijs. Als onderdeel daarvan hoor je interesse te hebben in waar iemand vandaan komt. Dat is inclusiviteit. Daarom is het van belang dat iedereen weet waarom Keti Koti wordt gevierd. We zitten nu eenmaal in een multiculturele maatschappij.”
Toneelstuk ‘Wij zijn hier’
Asali is tweedejaars student Social Work en brengt Keti Koti op een hele speciale manier onder de aandacht. Zij heeft Tanzaniaanse roots en speelt in het toneelstuk ‘Wij zijn hier’ dat rondom de viering in theater het Maaspodium wordt gespeeld. ‘’Tijdens de voorstelling verbreden wij onze blik en doen we met alle spelers een onderzoek naar onze geschiedenis. Met deze voorstelling willen wij de mensen op een niet-traditionele manier informatie geven over de geschiedenis van de slavernij. Daarom doet iedere speler zijn eigen onderzoek. Onze inzichten delen we vervolgens op een creatieve manier met het publiek. Denk hierbij aan zang en dans, maar er is ook een stukje dialoog. Het onderzoek heeft mij persoonlijk veel opgeleverd.’’
Zij vindt het belangrijk om haar geschiedenis goed te kennen, zodat ze die ook kan doorgeven aan haar naasten. Het is een geschiedenis van ons allemaal. “Je hoort heel vaak: ‘Het is zo lang geleden gebeurd, daar moeten we niet meer over praten’. Daar ben ik het niet mee eens. Tanzania was bijvoorbeeld pas in 1961 volledig onafhankelijk! Ik vind het gevaarlijk dat zoveel pijn en leed een beetje wordt weggewuifd. Ons verleden heeft op verschillende manieren impact gehad op families. Veel mensen weten hun echte oorsprong niet. Het is niet makkelijk terug te vinden.”
Gesprekstafels
Asali vindt dat er op school vaker een open gesprek mag worden gevoerd. “Als je iets ziet gebeuren, zeg daar ook wat van. Wel op een respectvolle manier, zodat je een echt gesprek hebt met elkaar”. Ze hoorde pas onlangs dat er al een tijdje rondetafelgesprekken op de hogeschool zijn over racisme. “Dit soort initiatieven zijn heel goed maar moeten intern iets meer onder de aandacht gebracht worden, zodat het bekend is onder álle studenten. Tot slot wil ik iedereen adviseren om zelf op zoek te gaan, want dat gaat je verrijken!”
Asali, tweedejaars Social Work: "Als je iets ziet, zeg daar dan ook wat van"
