Integratieparadox
De film is gemaakt door Marina Meeuwisse, stadspsycholoog en docent/onderzoeker aan Hogeschool Rotterdam. Met de film gaat zij dieper in op de conclusies van het rapport ‘Werelden van verschil’ van het Sociaal Cultureel Planbureau, waarin o.a. wordt geconcludeerd dat juist de hoogopgeleide Nederlanders van Turkse en Marokkaanse komaf discriminatie ervaren en zich afgewezen voelen door de Nederlandse samenleving. Het rapport spreekt van een integratie-paradox: naarmate mensen met Turkse en Marokkaanse wortels hoger opgeleid zijn, trekken zij zich meer terug in de eigen groep. Meeuwisse: ‘’Een mogelijke oorzaak is een hogere opleiding een grotere bewustwording van etnische ongelijkheid tot stand brengt. Ik wilde onderzoeken of dat eeld bij ons in Rotterdam wordt herkend.’’ 
Veerkracht
Meeuwisse heeft voor de film zowel studenten met een Nederlandse achtergrond, als studenten met een migratieachtergrond geïnterviewd. ‘’In Rotterdam zit de hele wereld in de collegebanken. Studenten komen onze school binnen met hun afkomst en culturele wortels, die mede hun identiteit bepalen. Met dit project wilde ik onderzoeken wat zo’n divers samengestelde studentenpopulatie betekent voor de ‘rite de passage’ van de student, daarmee bedoel ik de verandering die zij doormaken in hun sociale status. In de film vertellen de studenten hoe zij omgaan met en aankijken tegen de verschillen die zij thuis, op school en op straat ervaren.’’
Hoopvol
De verhalen van de studenten zijn volgens Meeuwisse een positief tegengeluid in het maatschappelijke debat over de toenemende polarisatie in de samenleving. ‘’De studenten vertellen geen wij-zij-verhaal, maar zoeken juist de verbinding. De film laat jonge mensen zien met verschillende achtergronden, maar dezelfde idealen: vrijheid van meningsuiting, een tolerante samenleving, gelijkheid van man en vrouw. Het zijn jonge mensen die zien wat er beter kan en het gesprek daarover met een open vizier aangaan. Als dit de toekomst is, dan ben ik hoopvol gestemd.’’
De documentaire duurt 40 minuten. Daarnaast is er nog 6 uur ongebruikt filmmateriaal, waarvan in overleg met Museum Rotterdam een drieluik wordt gemaakt en ter zijner tijd beschikbaar komt voor een groter publiek.