Van muziekdocent tot sociaal werker
Nina wilde in eerste instantie muziekdocent worden. Ze zat zelfs een jaar op het conservatorium. “Daar ontdekte ik dat ik liever met mensen werkte dan alleen met muziek,” vertelt ze. “Dus werd muziek mijn hobby en koos ik voor de opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening.”
Die keuze bracht haar op veel plekken: een crisisopvang voor daklozen, de forensische psychiatrie, re-integratieprojecten, intensieve ambulante gezinsbehandeling en zelfs kort bij Halt. En uiteindelijk ook naar het onderwijs. “Na jaren in het werkveld voelde ik: ik wil mijn kennis doorgeven. Zo kwam ik in het onderwijs terecht.”
De opleiding Sociaal Werk
De opleiding Sociaal Werk is er voor iedereen die met mensen wil werken, jong of oud, met of zonder beperking. Studenten maken niet alleen toetsen, maar oefenen ook gesprekken en lopen al vanaf het tweede halfjaar stage.
“Sociaal Werk gaat niet over mensen redden, maar over het begeleiden van mensen in het ontdekken en versterken van hun eigen kracht. Dit door naast ze te staan, mee te denken en ze te ondersteunen bij de stappen die ze zelf kunnen zetten.” legt Nina uit.
Sociaal Werk gaat niet over mensen redden, maar over het begeleiden van mensen in het ontdekken en versterken van hun eigen kracht.
Het leukste vak
Nina hoeft niet lang na te denken als we haar vragen wat ze het leukste vak vindt om te geven. “Psychopathologie is absoluut mijn favoriet. Ik vind het fascinerend om studenten te leren begrijpen hoe psychische stoornissen ontstaan en hoe we mensen met deze uitdagingen het beste kunnen ondersteunen.” Dit vak zorgt vaak voor diepgaande gesprekken in de klas, iets wat ze zelf ontzettend waardevol vindt: “Het is mooi om te zien hoe studenten hierdoor groeien in hun empathie en professionaliteit.”
Levendige lessen maken het verschil
Wie in Nina’s klas zit, weet één ding zeker: het is nooit saai. Ze is niet het type dat haar slides voorleest. “Ik vind het belangrijker dat studenten het écht begrijpen. Als iemand een vraag heeft, laat ik de PowerPoint even los. Liever een goed gesprek dan alleen de presentatie.”
Interactieve werkvormen, casussen uit haar eigen praktijk en veel ruimte voor discussie maken haar lessen levendig. “Hoe meer jij jezelf bent als hulpverlener, hoe meer de cliënt ook zichzelf kan zijn,” zegt Nina.
Foto: Nina Jansen, docent Sociaal Werk, bij locatie Museumpark. Fotograaf: Dayou Hoogendijk
Een trotse docent
“Ik ben eigenlijk heel vaak trots,” vertelt Nina. “Natuurlijk, het is geweldig als studenten tijdens hun stage merken dat ze iets kunnen dat zelfs ervaren collega’s nog niet weten. Maar het gaat veel verder dan dat. Ik ben trots als ze aandachtig meedoen, als ze uit hun comfortzone durven te stappen, als ze écht met elkaar in gesprek gaan of de link leggen tussen theorie en praktijk. Ik ben trots als ze zichzelf durven te zijn, als ze trots zijn op zichzelf én als ik zie dat ze plezier hebben met elkaar.”
Ook deeltijdstudenten verdienen volgens Nina een speciale vermelding: “Zij combineren een opleiding met werk, gezinnen en een druk leven en toch nemen ze hun studie ontzettend serieus. Daar kan ik echt met bewondering naar kijken.”
Psychopathologie is absoluut mijn favoriete vak. Ik vind het fascinerend om studenten te leren begrijpen hoe psychische stoornissen ontstaan en hoe we mensen met deze uitdagingen het beste kunnen ondersteunen.
Lessen uit de praktijk
Doordat Nina zelf jarenlang in de praktijk werkte, voelen haar lessen heel herkenbaar en persoonlijk. “Ik gebruik vaak voorbeelden uit mijn eigen werk, zodat studenten zien hoe het er in het echt aan toegaat,” legt ze uit. “En ik benadruk altijd: achter elke cliënt zit een mens. Geen label, maar een verhaal. Dat helpt studenten om met meer empathie te kijken.”
Wat Nina gelukkig maakt
Voor Nina zijn het niet alleen de volle klassen die haar energie geven. Het zijn vooral de kleine momenten waarop studenten echt iets oppikken. “Wanneer ik zie dat er kwartjes vallen, of als een student na de les zegt: ‘Ik zie dat je ons écht wil helpen, niet omdat het moet,’ dan weet ik dat ik op de juiste plek zit,” vertelt ze. “Dat soort feedback raakt me elke keer weer. Daar doe ik het voor.”