Menu
English

“Robots zijn dom, ze doen wat jij zegt”

Meisjes van 8 tot 12 jaar ontdekken techniek

18 februari 2020

Terwijl buiten het water hard tegen de kade van de Wijnhaven aansloeg, werd er binnen in de lokalen van Hogeschool Rotterdam Wijnhaven hard gewerkt aan het bouwen van technische snufjes op de computer.

Zo’n vijftig meisjes vanuit de omgeving Rotterdam, maar ook ver daarbuiten zijn op deze zeer onstuimige dag door hun ouders naar de hogeschool gebracht om het Digivita Code Event bij te wonen.

Dat leren programmeren niet enkel is weggelegd voor jongens, bewezen de meisjes die afgelopen zaterdag deelnamen aan de zevende editie van het Digivita Code Event op Hogeschool Rotterdam. Deze bijeenkomst waarbij studentes en ICT-professionals meisjes tussen de 8 en 12 jaar oud meenamen op ontdekkingsreis door de verrassende wereld van ICT werd georganiseerd in samenwerking met VHTO.

Voor de 12 jaar oude Alexandra en haar 2 jaar jongere zusje Juliette was het extra vroeg opstaan. De twee zijn helemaal vanuit Amstelveel hierheen gebracht, omdat ze beiden zo graag bij het Code event aanwezig wilden zijn. Alexandra: "Twee jaar geleden deed ik ook mee en ik vond het zo leuk dat ik nu weer wilde gaan. Ditmaal is mijn zusje ook meegekomen.’’

Plastic soep

Haar zusje Juliette hangt trots om de nek van haar grote zus die zojuist de laatste hand heeft gelegd aan een zelf gebouwd autootje dat door middel van een microbit dat ze eerder op de computer programmeerde nu zelf kan laten rijden. Op de vraag waarom ze programmeren zo leuk vindt, antwoordt ze: "Omdat ik zo zelf nieuwe dingen kan uitvinden.’’ Haar zusje vult met een grote glimlach aan: "Vanmorgen zaten we in de auto en besloegen de ruiten. Het zou toch handig zijn als we later ramen kunnen uitvinden die niet beslaan.’’

Zij is niet de enige die al een duidelijk toekomstbeeld voor zich ziet. De 8-jarige Lela is druk in de weer met het maken van een monster van piepschuim die ze gaat voorzien van een motortje, zodat de griezel kan rijden. "Dan wordt het monstertje helemaal duizelig straks,’’ lacht ze haar tanden bloot. Op de vraag waarom ze wil leren programmeren heeft ze echter een heel serieus antwoord. "Ik wil een robot maken waarmee ik de plastic soep uit de zee kan vissen. Al dat plastic is heel slecht voor de natuur.’’ 

Twee tafels verderop hangt Margot (10) met een gepijnigd gezichtje over een laptop gebogen. "Ik vind programmeren leuk, omdat robots dom zijn en ze doen wat jij zegt. Je leert hier hoe je robots dingen uit kunt laten voeren en als dat dan lukt, ben ik heel trots. Je maakt eigenlijk van iets doms, iets slims.’’ Haar vriendin Kiki (10), ook afkomstig uit Oostvoorne, knikt instemmend en vult haar vriendin aan: "Ik vind programmeren leuk, omdat het moeilijk is en je je goed moet concentreren.’’

Ondanks de grote groep meiden die continu vragen afvuren op de aanwezige studenten en ICT-professionals wordt er inderdaad hard en geconcentreerd gewerkt. Ester van Schaik van het VHTO kijkt trots toe. "Doel van deze dag is om meiden bij elkaar te brengen en ze kennis te laten maken met programmeren, want vaak kennen meisjes dit niet. Nu nog zijn het in Nederland veelal mannen die voor dit beroep kiezen, terwijl er een enorm aanbod is op de arbeidsmarkt. Deze meiden zijn nog jong en hoeven nog geen beroep te kiezen, maar we kunnen ze wel alvast klaarstomen en in ieder geval kennis laten maken met het programmeren.’’

Die missie lijkt meer dan geslaagd, want er is geen enkele jonge deelnemer vandaag die met een verveeld hoofd om zich heen zit te kijken. We zien enkel rode wangen van de inspanning en blijde gezichten. Zoals bij Emma (8) uit Papendrecht die een carrousel laat draaien aan de hand van een zelf gebouwde chip en animatie die ze op de computer met het programma Scratch/Makey-Makey maakte. "Het is een hele leuke dag, omdat we zelf dingen mogen maken. En ik vind het heel fijn dat er geen drukke jongens zijn!’’