In het zonovergoten café van de Rotterdam Academy (locatie Museumpark) werden de aanwezigen en de burgemeester allereerst welkom geheten door collegevoorzitter Sarah Wilton-Wels: “Welkom lieve collega’s en burgemeester, fijn dat je er bent. Met bijna 40.000 studenten en 4.000 medewerkers zijn wij er voor de stad en de stad is er ook voor ons.”
Zonder veel verdere plichtplegingen – er was een uur gepland voor de twee sessies - ging Carola Schouten direct van start met het eerste thema: kansengelijkheid en meer kansen voor jongeren.
De sessie onder leiding van vierdejaars Lerarenopleiding Huub-Jeremy Luwawa werd afgetrapt met een – indrukwekkende - spoken word bijdrage van Stay on Track-ervaringsdeskundige Evita Pistorius. Dromend van een universitaire studie kwam ze door omstandigheden thuis al jong in het zorgsysteem terecht en moest ze stoppen met school. Nu gaat het goed met haar. Maar, legde ze uit, ze kwam eigenlijk niet meer terug in het onderwijssysteem. Ondanks dat ze slim genoeg is, liep ze tegen allemaal muren en regels aan. “Bij Stay on Track kon ik mijn stem laten horen.” Haar hoop is nu gevestigd op de 21+ toets, zodat ze toch nog psychologie kan gaan studeren. Maar omdat ze pas 20 jaar is, moet ze wachten.
Stay on Track is een project van Hogeschool Rotterdam dat zich richt zich op het verbeteren van verstoorde leercarrières van jongeren die niet thuis wonen of jongeren die allerlei hobbels tegenkomen in hun studie. In Rotterdam zitten 2.500 jongeren thuis. Dit is een van de maatschappelijke problemen van de stad. Het project onderzoekt samen met uithuisgeplaatste jongeren en met de mensen om hen heen hoe de terugkeer naar school verbeterd kan worden, zodat hun talenten beter tot hun recht komen.
Sense of belonging
Die ‘knip’ die ontstaat tussen (jeugd)zorg en onderwijs – waarbij de leerplicht ondersneeuwt in alle problemen - gaat tegen de rechten van het kind in, vertelde docent Marjolein Schouten (Instituut voor Sociale Opleidingen). Als uitvaller haal je die achterstand niet meer in. Er wordt veel geïnvesteerd in zorg, maar de aansluiting met het onderwijs moet meer een aandachtspunt zijn voor beleidsmakers. Want het onderwijs kan zo veel betekenen. Onderzoeker en voormalig HR-student Thaisja Suart was het daarmee eens. Zij deelde hoe belangrijk het is dat je in zo’n situatie gezien wordt. Ook zij liep vast: “Een docent heeft me naar de crisisdienst gebracht, ik had een totale burn-out. Maar ook de schoonmaker, de medewerkster uit de kantine. Het was de hele hogeschoolgemeenschap die me geholpen heeft. Na zeven jaar heb ik mijn studie toch nog kunnen afronden.”
En precies dat is wat het onderwijs kan bieden, vatte Sarah Wilton-Wels samen: “Die sense of belonging voor iedere student hebben wij hoog in het vaandel staan. Uit onderzoek blijkt ook hoe belangrijk de rol van ons als hbo-instelling daarin is, de houvast en structuur die het biedt. Wij zijn daarin nog lerend, soms matchen de vinkjes van docenten niet met de werkelijkheid van de student. Maar uitval is geen optie.”
Lokale oplossingen
De tweede gespreksronde richtte zich op een ander belangrijk Rotterdams thema: de ontwikkeling van Merwe-Vierhavens (M4H). Een oud havengebied dat moet transformeren naar een levendige stadswijk. Hogeschool Rotterdam heeft een fysieke locatie (leerwerkplaats) in het M4H-gebied waar integraal en discipline-overstijgend wordt gewerkt aan lokale oplossingen voor complexe maatschappelijke vraagstukken; een van de speerpunten uit de strategische agenda van de hogeschool.
De leerwerkplaats en de ontwerpkracht van studenten die dat oplevert is belangrijk, benadrukte Monica Adams van het Keilecollectief, een groep ondernemers die zich al jaren inzetten voor M4H. Student Ruimtelijke Ordening Irina Nesterenko liet daarvan een mooi voorbeeld zien aan de burgemeester: een ontwerp voor een mobiliteitshub die meer biedt dan alleen vervoer, het is tegelijk een wijkcentrum, een kiosk, een waterberging en heeft een moestuin op het dak. “We willen de sociale cohesie versterken in het gebied.”
Burgemeester Schouten: “Dat moet ook. Ik woon er vlakbij, al 30 jaar. Het was nogal rauw, echt niet zo gezellig ‘s avonds. Nu voel je dat er iets verandert. Een vibe, maar waar het precies naartoe gaat, dat kun je nog niet helemaal vatten. Je wilt dat het straks een mooi en bruisend gebied wordt, maar je wilt ook de verbinding met de mensen die aan de andere kant van de dijk wonen. Daar wil ik nog wel even een hartenkreet voor doen. We moeten voorkomen dat het gescheiden werelden worden.“ Wilton-Wels: “Je wilt juist die aansluiting. Daarom werken we ook multidisciplinair. Het helpt niet als je in je eigen bubbel blijft.”
Meerwaarde in het gebied
Schouten: “Jullie werken daar allemaal samen, hoe is dat?” Student Lotte Klarenbeek antwoordde daarop: “Het is goed voor studenten om multidisciplinair te werken, maar ook dat we op de locatie zelf zitten heeft een grote meerwaarde. Je krijgt veel meer feeling met het gebied, en met de bewoners dan dat je op school eraan zit te werken.”
En zo vloog een uur kennismaken met Carola Schouten voorbij. Afsluitend vroeg gespreksleider Luwawa wat de burgemeester meeneemt uit de gesprekken. “Het eerste gesprek heeft mij echt een inzicht gegeven. Ik schrik van die knip tussen zorg en onderwijs. Dat neem ik mee, niet alleen in Rotterdam, maar ook naar Den Haag. Wat M4H betreft ben ik onder de indruk van de manier van werken, dat iedereen betrokken wordt bij het gebied. En dat het uit de praktijk komt. Niet alleen een projectontwikkelaar en dan hup, het staat er. We moeten kijken hoe we die gemeenschap die er nu al is groter kunnen maken en de verbinding kunnen versterken met het sociale.”