Wie kan beter vertellen welke zorgen zij heeft dan die jonge moeder op Rotterdam-Zuid, die op zoek is naar een veilige woonplek? Wat kun je leren van de dementerende oudere en zijn vrouw, die een eigen restaurant hebben gehad? En hoe verbetert de zorg voor een zieke jongeman als je de familie erbij betrekt?
Professionals in zorg en welzijn maken gebruik van kennis om hun handelen vorm te geven en te onderbouwen. In de beroeps- en onderzoekspraktijk binnen zorg en welzijn wordt ervaringskennis van mensen in kwetsbare leefsituaties steeds meer erkend als een belangrijke kennisbron, naast wetenschappelijke (theoretische) en professionele kennis. Deze kennis komt niet uit theorie, maar uit de praktijk van mensen die leven met een aandoening, beperking of in een moeilijke situatie. Dit wordt ervaringskennis genoemd.
Niet alleen in de onderzoeks- en beroepspraktijk is er toenemende aandacht voor de integratie van ervaringskennis, ook in de opleidingspraktijk. Hoe leid je aankomende professionals op zodat zij in de praktijk ruimte kunnen geven aan de ervaringskennis van de mensen met wie zij werken (patiënten, cliënten, bewoners, naasten)? En is er in de opleiding ook ruimte voor de eigen ervaringskennis van studenten?
De toenemende aandacht voor ervaringskennis vraagt van opleidingen om ‘participatief op te leiden’, zodat aankomende professionals in zorg en welzijn leren een participatieve werkomgeving te creëren, waarin het menselijke perspectief centraal staat. Participatief opleiden gaat over een interactief leerproces waarbij alle relevante actoren met elkaar in dialoog treden, en waarbij recht wordt gedaan aan de beleving, kennis en kunde van deze actoren. Dit vraagt om nieuwe vormen en inhoud van onderwijs. Hoe dit in de verschillende opleidingen vormgegeven kan worden, is de vraag waar studenten samen met andere betrokkenen in onderwijs, zorg en welzijn binnen deze TPS-opdracht mee aan de slag gaan.
De kernvraag:
Hoe kunnen aankomende zorg- en sociaal professionals tijdens hun opleiding leren om een participatieve omgeving te creëren, met ruimte voor ervaringskennis? Wat zijn inspirerende (onderwijs- of werk)praktijken? Hoe ziet aantrekkelijk onderwijs eruit waarin aankomende professionals leren hoe ze hun eigen ervaringskennis, en de ervaringskennis van patiënten, cliënten, bewoners en naasten, als kennisbron herkennen, waarderen en benutten?
In het project Betekenisvol samenwerken, SPRONG - Betekenisvol Samenwerken - werken drie hogescholen (Hogeschool Rotterdam, Christelijke Hogeschool Ede en de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen) samen met ervaringsdeskundigen, werkveldpartners en universiteiten aan onderwijsvernieuwingen die bijdragen aan een meer inclusieve samenleving voor mensen in kwetsbare situaties en posities. Een van de werkgroepen richt zich specifiek op het waarderen, benutten en inbedden van de geleefde ervaring als complementaire kennisbron binnen zorg- en welzijn opleidingen. Deze werkgroep zoekt inspiratie en handvatten voor het co-creëren van nieuwe vormen van onderwijs en werkt om die reden graag komende onderwijsperiode samen met een interdisciplinaire groep studenten uit zorg-en welzijnsopleidingen.
Studenten uit de sociale en zorgopleidingen kunnen veel van elkaar leren in een transprofessionele groep: zij brengen elk eigen ervaring en perspectieven mee en hebben kennis van verschillende opleidingen en beroepspraktijken, en de manier waarop daar ruimte wordt gegeven aan ervaringskennis.
Opdrachtgever:
Project SPRONG
Voor welke disciplines is de opgave geschikt:
- Fysiotherapie
- Ergotherapie
- Logopedie
- Medische hulpverlening
- Social work
- Verpleegkunde
Deze opdracht heeft ruimte voor:
3 subgroepjes
De kick-off vindt plaats op woensdag 2 april van 10:00 - 11:30 in lokaal RS.06.100.