Ontmoeting 104 | gewoon mooi onderwijs, een terugblik op 2017

Waarin onze studenten prijzen winnen, zoals Bjorna Gras die recent de ‘Hbo afstudeerprijs Ergotherapie Nederland’ gewonnen heeft. Waarin onze docenten zich van hun beste kant laten zien, zoals Joris Berding, onze docent Organische Chemie, die er met ‘KNCV Onderwijsprijs Chemie’ vandoor is gegaan. Een jaar waarin onze docenten promoveren, zoals lector Tina Rahimy, met haar proefschrift ‘Politics of Flight. A Philosofical Refuge’. Een terugblik aan de hand van de best gelezen blogs van het afgelopen jaar. Klik op de doorlink en de blog komt tevoorschijn!

Hogeschool Rotterdam blijft groeien (Ontmoeting 99)

Het mag best gezegd worden: het is knap hoe een hogeschool als de onze steeds weer in staat is een groeiend aantal studenten onderwijs aan te bieden. Ook dit jaar weer: in augustus / september heetten we 6% meer eerste jaars welkom, 12.179 nieuwe studenten om precies te zijn. We toonden ons in het najaar tevreden dat de mbo‘er ons weer beter wist te vinden (31,3% van de nieuwe instroom kwam uit het mbo, tegen 29,8% het jaar daarvoor). We waren blij dat de instroom in de pabo herstel toonde, tegen de achtergrond van het nu al merkbare lerarentekort: de instroom bij de pabo was 2 jaar geleden met zo’n 60% gedaald.

Met name de mbo‘er bleef weg als gevolg van strengere toelatingseisen. Maar de mbo‘er komt terug: een groei van 74% instroom in 2017. Belangrijk als je weet dat de mbo-instroom de meest diverse is in Rotterdam. En tenslotte wisten de collega’s die onze tweejarige Ad-opleidingen verzorgen ook weer een huzarenstukje te leveren: 10% meer instroom werd een nette plek in de klas geboden in een geheel nieuwe omgeving. En dat in het jaar dat de RAC 5 jaar bestaat!

Hogeschool Rotterdam blijft werken aan kwaliteit (Ontmoeting 100)

De best gelezen blog én tevens de blog die het meest stof heeft doen opwaaien is die over de Keuzegids 2018. De blog waarin ik stelling neem tegen het platslaan van de kwaliteit van een hogeschool in die ene plek op dat ene ranglijstje. Daarvoor is het kwaliteitsbeeld veel te divers, combineren we excellentie met ondermaats presteren, oogsten we prijzen en moeten we tegelijkertijd aan de bak. We voelen te weinig begrip voor de extra dimensie die de maatschappelijke opdracht met zich mee brengt in de grootstedelijke context van Rotterdam, maar stellen ook vast dat dat geen alibi mag zijn: daarvoor laten te veel van onze opleidingen zien dat ook in die context excellente kwaliteit geleverd kan worden. Ons kwaliteitsprofiel is te divers om teruggebracht te worden tot die ene plek op dat ene lijstje.

Een van de kritiekpunten naar aanleiding van de blog was dat ik degene was die het denken in termen van getallen bij de hogeschool had geïntroduceerd en dat het dan niet sterk is dat nu te nuanceren nu je niet zo best in dat lijstje staat. Dat doe ik dus ook niet. Ik nuanceer de absolute conclusie die aan het lijstje verbonden wordt. De signaalwerking van de achterliggende getallen blijf ik koesteren. En dat wat achter het getal zit – dat waar het echt om gaat – moeten we willen begrijpen en daar zo nodig in willen handelen.

We weten dat we dit jaar een stapje achteruit hebben gedaan wat betreft studenttevredenheid en handelen daarnaar. We weten dat daar waar we in de accreditering ‘voldoende’ scoren, we als doelstelling ‘goed’ moeten hebben. We weten dat teveel studenten uitvallen en pakken die handschoen op. Meteen na de jaarwisseling zullen we de meest recente cijfers over studiesucces publiceren. Dit jaar mocht ik bij die cijfers voorzichtig positief zijn: de eerste zwaluw (meer studenten halen het eerste jaar) was gesignaleerd. Na de jaarwisseling zullen we met de cijfers in de hand laten zien dat er een tweetal zwaluwen bijgekomen is: meer mensen slagen er in na 5 jaar een diploma te halen, minder studenten hebben meer tijd nodig om af te studeren. Houd de nieuwjaarsblog in de gaten!

Hogeschool Rotterdam vindt goede hantering van het Nederlands belangrijk (Ontmoeting 85)

Dat goede beheersing van het Nederlands belangrijk is voor de uitoefening van een beroep, wisten en weten we. In het debat van het afgelopen jaar, mede aangezwengeld door Hogeschool Rotterdam, is daar een dimensie bijgekomen; namelijk het besef dat taal mensen kan verbinden en mensen buiten kan sluiten, dat taal het samen leven kan bevorderen, of verwarring kan creëren. Tijdens een interne bijeenkomst pleitte onze Vlaamse collega An de Moor voor taalwaakzaamheid, taalzorg en …… taalfierheid. Tijdens een congres dat we samen met Scienceguide georganiseerd hebben, pleit socioloog El Hadioui voor enerzijds een vorm van erkenning van het fenomeen straattaal, anderzijds voor een zekere strengheid van het hanteren van het Nederlands als de taal van het publieke domein.

Het komende jaar gaan we stappen zetten om goede beheersing van het Nederlands te verankeren in onze programma’s. In de nazit van het genoemde congres kwamen vier docenten naar me toe die onmiddellijk aan de slag wilden bij onze economische en financiële opleidingen. Een klein begin, met hopelijk grote gevolgen…

Hogeschool Rotterdam wil meer werken vanuit vertrouwen (Ontmoeting 98)

Ik reageerde enthousiast op het initiatief van deze vier collega’s. Ik merkte even een aarzeling aan hun kant, aarzeling of het wel of niet gezegd moest worden. Het hoge woord kwam er toch uit: ze zochten steun om de ruimte te krijgen aan de slag te gaan. Terwijl we elke dag ons best doen goed onderwijs te verzorgen, zijn we tegelijkertijd bezig met een langetermijnbeweging op weg naar een andere manier van werken. Vanuit het besef dat de complexiteit van onze maatschappelijke opdracht zo groot is dat de uniforme oplossing niet meer bestaat én het besef dat we in die complexiteit veel meer dan nu het geval is de professionele denkkracht van onze mensen moeten aanspreken, willen we een beweging doormaken naar meer professionele autonomie van onze teams van medewerkers.

De ervaring van het afgelopen jaar leert dat dat met vallen en opstaan gepaard gaat. Sommige teams hoef je niet eens uit te nodigen hun verantwoordelijkheid te nemen, die doen het gewoon. Andere zijn aarzelend. Sommige leidinggevenden begrijpen onmiddellijk dat die ontwikkeling een andere stijl van werken met zich meebrengt. Andere zoeken nog naar die andere stijl. Ik persoonlijk heb dat ook zo ervaren: het balanceren tussen directief leiderschap en durven vertrouwen op de ander, de dunne lijn tussen ruimte geven en ruimte inperken. Maar we boeken voortgang in een ontwikkeling die alles met cultuurverandering van doen heeft. De vier collega’s van het taalcongres bewijzen het.

Hogeschool Rotterdam verzorgt gewoon goed onderwijs (Ontmoeting 92)

Cultuurverandering, professionele autonomie, radicaal decentraliseren, we praten er veel over, maar dat op zich is natuurlijk nooit ons einddoel. Ons doel is uiteindelijk heel simpel: gewoon goed onderwijs verzorgen. Onderwijs dat jonge mensen aanspreekt, dat in verbinding staat met Rotterdam, dat jonge mensen uitdaagt net die extra stap te zetten, zichzelf te overtreffen, onderwijs dat iedereen die het kan naar een mooi diploma begeleidt. En het mooie van die doelstelling is dat deze aan de ene kant ver weg lijkt te liggen en aan de andere kant al elke dag gerealiseerd wordt. Of dat nou blijkt uit goede accrediteringen van onze opleidingen, zoals bijvoorbeeld Biologie en Medisch Laboratoriumonderzoek, uit mooie, op verbinding met de stadgerichte projecten van bijvoorbeeld de opleiding Communication and Multimedia Design of uit hoe de opleiding Social Work het aangedurfd heeft de enorme variëteit van het sociale werk te ‘vangen’ in die ene, brede opleiding.

Maar het gaat ook om het leveren van diensten, zoals door collega’s die een complex nieuwbouw- en inhuisproces op de Kralingse Zoom voortreffelijk hebben uitgevoerd, door collega’s die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat onze gebouwen en installaties beheren en daarmee zorgen voor een welkom en veilig gevoel, door collega’s die er dagelijks voor zorgen dat studenten en medewerkers met alle beschikbare IT middelen hun werk kunnen verrichten, door collega’s die - als wij ons nog eens omdraaien in ons warme bedje - iedere dag klaar staan om de school netjes te houden én door collega’s die zorgen dat we netjes met het geld omgaan of dat al die ruim 37.000 studenten goed ingeschreven staan....

Zo kan ik eindeloos doorgaan, van de vriendelijke mevrouw die mij elke dag de koffie komt brengen tot de lector die voor de derde keer het gesprek voert met een student die aan het afstuderen is maar er nog nét niet is. We maken fouten, het kan en moet allemaal beter en we zijn er nog lang niet. En intussen helpen we heel veel jonge mensen met het vormgeven van hun toekomst, voorzien we Rotterdam en de regio van heel veel goede professionals, ontwikkelen onze onderzoekers inzichten die bijdragen aan de kracht van onze stad; bouwen we mee aan een samenleving met ruggengraat.

Ik dank alle collega’s voor hun bijdragen. Ik dank iedereen in de stad die ons helpt bij deze o zo mooie en dankbare taak. En ik wens een ieder een mooie Kerst, een sfeervolle jaarwisseling en de energie om komend jaar weer te doen waar we voor staan: gewoon goed onderwijs verzorgen.